To Φεγγάρι..

Το φεγγάρι ψηλά στο μαύρο ουρανό
το κάστρο φωτισμένο κι αυτό
και εγώ στο σκοτάδι

Η νύκτα έχει πέσει βαριά
κολυμπάω στη μοναξιά
και ζητώ ένα χάδι

Στο λιμάνι αραγμένο ένα πλοίο μικρό
ο ήλιος, ο φάρος και εγώ
μα εσύ δεν υπάρχεις

Τα τσιγάρα τελειώνουν το πακέτο αδειανό
ένα σπίρτο καμένο και αυτό
μα εσύ δεν υπάρχεις

Μα εσύ πουθενά, την αγάπη σου παίρνεις
και μ'αφήνεις στα ερείπια μιας πόλης χαμένης.

Το φεγγαρι φωτιζει ποιο απαρτο καστρο ?
Σε ποιον παραλληλο το σκοταδι σε περιβαλλει ?
Σε ποιο λιμανι μοναξιας κολυμπησες χθες ?
Σε ποιο λιμανι ο φαρος αρμενιζει την σκεψη σου ?
Ποιο ειναι το στιγμα του μικρου καραβιου
που γεμιζει τα πανια του με ηλιο & SOS ?
Το στιγμα και το ονειρο ερχεται πετώντας.