CYRANO
Αριθμός μηνυμάτων : 1260 Ημερομηνία εγγραφής : 16/06/2010 Ηλικία : 57 Τόπος : Αθηνα
| Θέμα: ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ ΑΛΑΝΙΑΡΑ XTE J 1118+480 Σαβ 13 Νοε - 2:35 | |
| ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ ΑΛΑΝΙΑΡΑ:" Η Περιπτωση της XTE J1118+480"Τα τελευταια 7 δισεκ. χρονια ενα φασμα, μια σκια περιπλαναται στον Γαλαξια μας. Δεν ειναι αυτη που ειχαν στον νου τους οι κοινωνικοι φιλοσοφοι του 19ου αιωνος. Ειναι τοσο φευγαλεα και φυγοπονη, ωστε δεν εντασσεται σε καμμια δομη, δεν πραγματοποιει ενα συγκεκριμενο δρομολογιο στον Γαλαξια, προς εφησυχασμον των αστροφυσικων, και τα ιχνη της ειναι αραια και δυσευρετα, οπως τα σημερινα Παρεακια. Ανατρεπει ολα οσα ησαν γνωστα, φυσιολογικα και αναμενομενα. Ειναι βαθεια νυχτωμενη και αφοσιωμενη στις ατραπους της των ρηξεων και ανατροπων. Η ιστορια της και η ντετεκτιβικη ενασχοληση που ωδηγησε στην αποκαλυψη της δημοσιευθηκαν τον Σεπτεμβριο του 2005 στο περιοδικο Νέητσιουρ. Ηταν η πρωτη φορα που η πορεια μιας Μαυρης Τρυπας αστρικου μεγεθους ανιχνευθηκε με τοση λεπτομερεια. Οι ατραποι της την οδηγουν αρκετα επανω και αρκετα κατω απο το επιπεδο της "Εκλειπτικης" του Γαλαξια, οπου εκτελουν τις τροχιες τους ολα τα αστρα, νεφελωματα και ηλιακα συστηματα, σε αρκετα προχωρημενο βαθμο ευταξιας. Ακομη και τα παναρχαια σφαιροειδη σμηνη αστρων, που ειναι εκτος του επιπεδου, στην σφαιροειδη Άλω, παραμενουν σε τροχιες ευταξιας εκτος. Η υποψη Αλανιαρα διενεργει αποτομους ελιγμους, και με ταχυτητα 145 χλμ./δευτερολεπτο αφηνει τους θαυμαστες της αναυδους πισω της, αλλαζοντας λωριδες και τροχιες. Την στιγμη αυτη διαγραφει ενα τοξο επανω απο το ηλιακο μας συστημα, σε αποσταση 6.000 ετων φωτος, που μας κανει σχετικα ασφαλεις στην μελετη της. Ειναι κατα 2 δισεκ. χρονια αρχαιοτερη του Ηλιου μας, οταν ο Γαλαξιας μας ηταν ενα βρεφος με μερικες μονον εκατονταδες χιλιαδες αστρα. Ενα απο αυτα ηταν και ο γεννητορας της Μαυρης Τρυπας Αλανιαρας. Ειναι ο πρωτος που γινεται διασημος χαρις στις επιδοσεις της διαδοχου του, μας διαβεβαιωνει ο Φελιξ Μιραμπελ, Αργεντινος αστροφυσικος με ταλεντα ανιχνευτου, που εργαζεται και στο Σακλε, Παρίσι. Τα αλλα μελη της ομαδας των ντετεκτιβ που την ανιχνευσαν μεχρι την εφηβικη της ηλικια ειναι ο κ. Ρομπερτο Μινιανι του Ευρωπαικου Νοτιου Αστεροσκοπειου, ο Βραζιλιανος κ. Ροντριγκεσς του Σακλε, και η κ. Φαμπριτσια Γκουιλιελμεττι του STSI στην Βαλτιμορη. Μας βεβαιωνουν επισης οτι, η υποψη Κυρια εχει ενα μονιμο συνοδο αστερα, τον οποιον απομυζα ως γνησια Μαυρη Τρυπα, με τον οποιο αφιχθη εις τα μερη μας ωστε να μας κανει γνωστη την περιπτωση της. Μας διαβεβαιωνουν οτι, η πιθανοτητα κακου συναπαντηματός μας με μια απο τις εκατονταδες χιλιαδες (?? πολυ αμφιβαλλω) αλλες αλανιαρες ειναι ελαχιστη. Τα ιχνη της εγιναν αντιληπτα για πρωτη φορα απο τον δορυφορο-ανιχνευτη ακτινων Χ Ροσσι το 2000, οποταν την επωνομασαν επισημως ΧΤΕ J1118+480. Στο μεσοδιαστημα οι κινησεις της εδωσαν την ευκαιρια σε υπερυπολογιστες να ανιχνευσουν την διαδρομη της τους προηγουμενους αιωνες. Φαινεται λοιπον οτι καθε 230 χρονια συμπληρωνει μια τσαρκα στον Γαλαξια, που δεν ειναι ομως τροχια. Η ανομοιογενης κατανομη μαζας του Γαλαξια, στο Εκλειπτικο επιπεδο και την Αλω, συμπεριλαμβανομενης της Σκοτεινης, τροποποιουν συνεχως τις ατραπους της. Τα ιχνη της μεσω υπερυπολογιστου οδηγουν σε καποιο απο τα πολλα σφαιροειδη σμηνη αστρων, στην Αλω του Γαλαξια, εκει οπου διανυουν τις διαδρομες τους εκατονταδες χιλιαδες αστρα στο καθενα, τα αρχαιοτερα του Γαλαξια. Απο το σμηνος αυτο απεβληθη καποια στιγμη, οταν ακομη δεν ειχε σχηματισθει το εκλειπτικο επιπεδο, ο δισκος του Γαλαξια. Μια αλλη δυνατοτητα θα ηταν να εχει ενσωματωθει στον Γαλαξια μας μετα μια βιαια συγκρουση του με ενα δορυφορο-νανο Γαλαξια, κατα τον αστρονομο Νταβαν του αμερικανικου Εθνικου Ραδιοαστεροσκοπειου στο Σοκορρο, Νεο Μεξικο. Ο μονιμος συνοδος της εχει απομειωθει στο ενα τριτον του Ηλιου μας, με τα εσωθικα του ανοικτα, εκτεθειμενα εις κοινην θεαν, αφοτου ο εξωτερικος του φλοιος εχει απομυζηθει απο την συντροφο του. Ειναι μαζι απο την ωρα της κοινης αποβολης τους απο το σμηνος, και εκτελουν τσαρκες στροβιλιζομενοι γυρω απο το κοινο κεντρο μαζας. Το ζευγος περιγραφεται ως μικροκουάσαρ. Ισχυρες εκπομπες ακτινων Χ, γ και ραδιοκυματων το χαρακτηριζουν, οταν τμηματα του συνοδου αστερα προσπιπτουν στον οριζοντα της Μαυρης Τρυπας. Στον Γαλαξια μας εχουν ηδη εντοπισθει μερικες δεκαδες μικροκουασαρ, σε ολες ομως τις περιπτωσεις πλην της Αλανιαρας το μεγαλυτερο αντικειμενο ειναι αστερας νετρονιων. Αυτη ειναι και η περιπτωση της "Μαυρης Χηρας" πάλσαρ, που ειδαμε σε προηγουμενη ανταποκριση απο το Συμπαν. | |
|