ΤΑ ΚΟΛΠΑ
Αχ, να γυριζαν τα χρονια,
παλι να 'μουνα παιδακι,
μ' ενα διφραγκο στη τσεπη,
κι ενα τρυπιο φανελακι.
Να 'βγαινα παλι για τοπι,
στους χωματινους τους δρομους,
μπιλιες να ΄παιζα, ξυλικι,
και τους κλεφτες μ' αστυνομους.
Παει περασαν τα χρονια,
γερασες, μου λενε καποιοι,
μα δεν ξερουνε τα κολπα,
που ειχα μαθει απο παιδακι.
Να κοιταζεις με απορια,
καθε μερα που ανοιγει,
παντοτε κατι καινουργιο
να μαθαινεις ως το δειλι.
Τουτο ειν' το μυστικο μου,
που 'μαθα απο παιδακι,
στα πενηντα μου τα χρονια
νιωθω σαν παλικαρακι.
Δ. ΣΚΟΥΦΟΣ
Κυρ 14 Απρ - 3:26 από 
