anna
Αριθμός μηνυμάτων : 923
Ημερομηνία εγγραφής : 22/06/2010
Ηλικία : 60
Τόπος : Αθήνα
 | Θέμα: Οι Έλληνες βασιλείς της Ινδίας ..  Παρ 25 Ιουν - 12:13 | |
| Η δραστηριότητα που ανέπτυξαν οι Έλληνες στην Ινδία μετά το θάνατο του Μ.Αλεξάνδρου άφησε ανεξίτηλα ίχνη στην περιοχή. Μέσα από τα “Γεωγραφικά” του Στράβωνα οι πληροφορίες, που αντλούνται για την εξάπλωση του κράτους της Βακτρίας, έχουν βασιστεί στο μεγαλύτερο μέρος τους σε όσα έχει γράψει ο Απολλόδωρος, παρ’όλη την αυστηρή κριτική που του ασκεί ο Στράβων. Ο Στράβων, δανείζεται τις γεωγραφικές ειδήσεις από τα “Παρθικά”, έργο του Απολλόδωρου από την Αρτεμίτα, για να εστιάσει στην πορεία των Ελλήνων στην εποχή μετά τον Μεγάλο Αλέξανδρο στην Ινδία.
Από τα χωρία των “Γεωγραφικών” και με βάση την έρευνα του κου.Μιχάλη Κορδώση βγαίνουν τα εξής συμπεράσματα:
1. Υπήρχαν στρατιωτικά τμήματα του Μ.Αλεξάνδρου, που προχώρησαν πέρα από τις περιοχές που βρίσκονταν ανατολικά του Ύφασι, πιο πέρα δηλαδή από το σημείο που έφθασε ο Μέγας Αλέξανδρος.
2. Αυτά τα τμήματα συμμετείχαν στην εκστρατεία, που έφερε τους Έλληνες της Βακτρίας ως την πρωτεύουσα Παλίμβοθρα, που βρίσκεται ανατολικότερα από το σημείο όπου έφθασε ο Αλέξανδρος. Η φράση “μετ’εκείνον <δηλαδή τον Αλέξανδρο> προελθόντες” δείχνει συμμετοχή σε εκστρατευτικό σώμα.
3. Η στρατιωτική συμμετοχή φαίνεται σε προηγούμενη παράγραφο των “Γεωγραφικών, όπου αναφέρεται, ότι κάποιοι εκ “των ημετέρων” είδαν την Ινδία “εν παρόδω στρατιωτική και δρόμω κατέμαθον”- δηλαδή κατά τις στιγμές της συμμετοχής τους σε εκστρατεία. Είναι εμφανές, ότι πρόκειται για αυτούς που συμμετείχαν σε εκστρατείες στα βάθη της Ινδίας, αφού τους ξεχωρίζει από εκείνους που συμμετείχαν στην πορεία του Μ.Αλεξάνδρου, για τους οποίους μάλιστα αναφέρει ότι κυρίεψαν την Ασία και όχι την Ινδία. Όπως αναφέρει ο καθηγητής Κορδώσης, ουσιαστικά πρόκειται για έμμεση υπόμνηση, ότι δεν ήταν οι περί τον Αλέξανδρον που έφθασαν στα βάθη της Ινδίας, αλλά αργότερα Έλληνες της Βακτρίας.
Ύστερα από το άνοιγμα του γεωγραφικού ορίζοντα, που έγινε επί εποχής του Μ.Αλεξάνδρου, κυρίως με τη σύναψη σχέσεων των ελληνιστικών κρατών με το μεγάλο ινδικό κράτος της Μάγκαντα, οι Έλληνες συνειδητοποίησαν ότι η περιοχή του Ινδού ήταν η αρχή της Ινδίας. Με δεδομένο πως κανείς απο τους Σελευκίδες δεν έφθασε πιο πέρα από τον Αλέξανδρο είναι σαφές, ότι δεν αναφέρεται σε Σελευκιδικό στρατό, επομένως πρέπει να δεχτούμε ότι πρόκειται για εκστρατεία των Ελλήνων της Βακτρίας και μάλιστα εκείνη που τους οδήγησε στην Παταλιπούτρα.
Τα νομίσματα που εντοπίστηκαν στα εδάφη των σημερινών κρατών Πακινστάν, Αφγανιστάν και Ινδίας αποτελούν την αποκλειστική πηγή πληροφοριών για τους Έλληνες βασιλείς μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου, αφού από το χρονικό σημείο αυτό και έπειτα κανένας Δυτικός συγγραφέας δεν έχει κάνει ουσιαστική αναφορά. Στο πλαίσιο γεωγραφικής μελέτης με βάση τις υπάρχουσες αφηγηματικές πηγές και τα νομίσματα, οι εκτιμήσεις του καθηγητή Κορδώση αναφέρουν ότι περίπου στο 250π.χ. δημιουργήθηκε μια νέα πολιτική κατάσταση της οποίας οι συνέπειες επρόκειτο να έχουν τεράστια σημασία για το μέλλον της Κεντρικής Ασίας.
Θα πρέπει να επισημάνουμε, ότι τα γεγονότα δεν είναι ιδιαίτερα γνωστά αφού όπως ήδη προαναφέραμε οι πηγές είναι ελάχιστες.
Ο διοικητής της Βακτρίας και Σογδιανής Διόδοτος, στηριγμένος στο ελληνικό και το ντόπιο στοιχείο, απέσπασε την επαρχία του από την εξουσία του κράτους των Σελευκιδών, κόβοντας δικά του νομίσματα.
Ο Ευθύδημος, που ανέβηκε στο θρόνο σκοτώνοντας τον γιό του Διοδότου, αποδείχθηκε στη συνέχεια ικανότατος βασιλιάς. Κατόρθωσε να αυξήσει τα εδάφη του κράτους του και συγχρόνως να ξεφύγει από την απειλή των σελευκιδικών στρατευμάτων, τα οποία έφθασαν στις άνω σατραπείες, για να τις επαναφέρουν υπό την εξουσία των Σελευκιδών.
Ο Ευθύδημος ήταν ο βασιλιάς που κατόρθωσε να κρατήσει ισορροπία ανάμεσα στις διάφορες τάσεις που δημιούργησε στη Βακτρία ο σφετερισμός της εξουσίας εκ μέρους του και προετοίμασε τη μεγάλη εξόρμηση προς την Ινδία. Σύμφωνα με τον κ.Κορδώση μέχρι αυτό το σημείο οι κλασικές πηγές του Πολύβιου δίνουν μια πιο σαφή εικόνα για τα γεγονότα, στη συνέχεια όμως οι πληροφορίες που αντλούνται από τα περιληπτικά αποσπάσματα του Απολλόδωρου του Αρτεμιτηνού και του Πομπηίου και κυρίως από τα νομισματικά δεδομένα.
Εξαιρετικό είναι το χωρίο του Απολλοδώρου, που παρουσιάζει τους Έλληνες της Βακτρίας να κάνουν περισσότερες κατακτήσεις από όσες ο Μ.Αλέξανδρος, κάτι υπερβολικό βέβαια, όμως πρέπει να θεωρείται βέβαιο, ότι οι Έλληνες βασιλείς της Βακτρίας έφθασαν ως την καρδιά της Ινδίας, την πρωτεύουσά της Μάγκαντα Παλίβοθρα, καθώς και νότια των Βαρυγάζων, πιθανώς κοντά στη σημερινή Βομβάη.
Από τα δεδομένα που μας δίνουν τα νομίσματα που βρέθηκαν γνωρίζουμε και άλλα ονόματα ελλήνων βασιλέων της Βακτρίας και της Ινδίας, τα γνωστότερα είναι: Ευθύδημος Β’, Αντίμαχος θεός, Δημήτριος Β’, Αγαθοκλής, Πανταλέων και Απολλόδοτος. Μάλιστα οι τρεις τελευταίοι έκοψαν και δίγλωσσα νομίσματα, με ελληνική και ινδική γραφή και σύμβολα.
Ο Δημήτριος είναι ο πρώτος μεγάλος κατακτητής της Ινδίας μετά τον Μ.Αλέξανδρο. Προφανώς πέρασε τον Ινδικό Καύκασο στο τέλος της βασιλείας του πατέρα του ή στις αρχές της δικής του βασιλείας και κυρίευσε την Πενταποταμία, αρχίζοντας τη μεγάλη εξόρμηση στην Ινδία. Σύμφωνα με τον Άγγλο ιστορικό Ταρν ο Δημήτριος ήταν ο κύριος κατακτητής της Ινδίας και μάλιστα προς όλες τις κατευθύνσεις, έχοντας υπό τις διαταγές του τον στρατηγό τότε Μένανδρο και Απολλόδοτο.
Ο Ναρέιν ενισχύει σημαντικά τον ρόλο ορισμένων από τους άλλους βασιλείς και συγκεκριμένα των Αντιμάχου Θεού και του Δημητρίου Β’, που τους θεωρεί βάσει νομισματικών δεδομένων προσκείμενους περισσότερο στον Διόδοτο παρά στους Ευθύδημο και Δημήτριο.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.] | |
|
