ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ προς ολες τις παρα φυσιν ξανθες

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Στήν κορυφή, στον κύκλο στο κέντρο της εικόνας, είναι ο αστέρας Ρώ των Οφιούχων, περιβαλλόμενος από γαλάζιο νεφέλωμα. Αριστερά κάτω ο πολύ λαμπρός αστέρας είναι ο Αντάρης, καί δεξιά ελαφρώς κάτω αυτού το σφαιρωτό αστρικό σμήνος Messier 4

Μορια υπεροξειδιου του υδρογονου ανιχνευθησαν για πρωτη φορα στο διαστρικο διαστημα. Η περιοχη σημειωνεται με κυκλο στην εικονα, και ειναι στο προαύλιο του αστερα Ρω των Οφιούχων, σε αποσταση 400 ετων φωτος, μεσα σε ενα νεφέλωμα αστρόσκονης και πολυ ψυχρου αεριου υδρογονου (-250^ο C), περιεχοντος και ιχνη αλλων στοιχειων, στο οποιο πολλα νεα αστρα παραγονται. Τετοιου ειδους νεφελωματα ειναι ιδανικος τοπος για την γενεση αστέρων, και αποτελουν αντικειμενα εξονυχιστικης ερευνης απο επιγειους θνητους. Οι παρατηρησεις εγιναν με το τηλεσκοπιο υπερυθρων ΑPEX του ESO στην Χιλη, εξειδικευμενου σε μηκη κυματων υποχιλιοστομετρικης κλιμακος, οπου τα μορια των ιχνοστοιχειων αποκαλυπτουν την παρουσια τους. Συμφωνα με τον Per Bergmann, του Σουηδικου Αστεροσκοπειου της Όνσαλα, επετυχαν να διακριβωσουν την παρουσια ενος μοριου υπεροξειδιου ανα 10 δισεκ. μοριων υδρογονου. Το υδατινο περιεχομενο του πλανητη μας, και του εαυτου μας, φαινεται να εχει παραχθει στο διαστημα κατα το μεγαλυτερο μερος του, και να εχει φθασει στην Γαια μας ως παγος κομητων, που προσεκρουσαν σε πρωιμες εποχες της ιστοριας της. Για τον λογο αυτον ενδιαφερει η αστροχημεια της παραγωγης του. Συνδεεται επισης η ανιχνευση του υπεροξειδιου με το αινιγμα της σπανιοτητας μοριων οξυγονου στο διαστημα. Μολις το 2007 ανιχνευθησαν απειροελαχιστα ιχνη μοριακου οξυγονου απο το διαστημόπλοιο Odin. Το υπεροξειδιο του υδρογονου πιθανολογειται οτι παραγεται στην επιφανεια κοκκων διαστρικης σκονης, οι οποιοι ενεργουν ως καταλυτες κατα την προσαρτηση μοριων ελευθερου υδρογονου σε μορια οξυγονου, υπο την επήρειαν της ενεργειας υπεριωδων ακτινων. Μια περαιτερω αντιδραση με μορια υδρογονου μετατρεπει το υπεροξειδιο υδρογονου σε υδωρ. Η ανιχνευση του υπεροξειδιου θα διαφωτισει τα σταδια παραγωγης υδατος στο διαστημα. Οι κοκκοι σκονης ως καταλυτης φαινεται να ειναι ο ελλειπων κρικος, κατα την Dr. Berengere Parise, του Ινστιτουτου Μαξ Πλανκ Ραδιοαστρονομιας στην Βοννη. Η νεα υπο κατασκευην συστοιχια 66 ραδιοτηλεσκοπιων ΑLΜΑ στην Ατακαμα της Χιλης, αποτελουμενη απο 54 μοναδες διαμετρου 12 μ. και 12 μοναδες διαμετρου 7μ., ολων υποχιλιοστομετρικης κλιμακος, θα προωθησει την ερευνα νεφελωματων του ιδιου τυπου, για την λεπτομερεστερη κατανοηση των σταδιων παραγωγης στο διαστημα δομικων συστατικων της εμβιου ζωης στην Γαια μας.

Κατω το γερμανοσουηδικο ραδιοτηλεσκοπιο APEX στο υψιπεδο της ερημου Ατακαμα, διαμετρου 12 μ., σε υψομετρο 5.000 μ.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Ο κομητης Hartley 2, της οικογενειας των παρακολουθηματων του Δια, ειδωμενος απο την κλειδαροτρυπα της μπουκαπορτας του διαστημοπλοιου EPOXI της NASA. Το HiFi, (Heterodyne Instrument for the Infrared) οργανο μετρησεων επι του ευρωπαικου Διαστημικου τηλεσκοπιου υπερυθρων Herschel της ΕSA, διεπιστωσε οτι ο κομητης αυτος εχει υδατινα αποθεματα της ιδιας χημικης συστασεως με τα υδατινα αποθεματα των ωκεανων της Γαιας μας. Αμφοτερα εχουν τον ιδιο λογο D/H, δευτεριου/υδρογονου. Ειναι η πρωτη φορα που κομητης αποδεικνυεται να εχει ακριβως την ιδια συσταση υδατινων αποθεματων με τα γηινα. Προηγουμενως 5 κομητες ευρεθησαν να εχουν υδατινα αποθεματα με αρκετα διαφορετικους λογους D/H απο τα γηινα, πραγμα το οποιο κατεδειξε οτι δεν θα ηταν δυνατον να εχουν συνεισφερει πλεον του 10% των αποθεματων των ωκεανων. Σημαντικο στοιχειο στην ερευνα αυτην ειναι οτι ο Hartley 2 προερχεται απο την Ζωνη Κώυπερ (Kuiper belt), που αρχιζει πλησιον της τροχιας του Πλουτωνα και εκτεινεται μεταξυ 30 - 50 ΑΜ (1 ΑΜ=αποσταση Ηλιου - Γαιας). Οι αλλοι 5 καταγονται απο το Νεφος του Ooρτ (Oort Cloud), σε αποσταση 10.000-πλασια της Ζωνης. Ενισχυεται λοιπον με χειροπιαστες ενδειξεις η πεποιθηση οτι τα υδατινα αποθεματα της Γαιας μας προηλθαν απο κομητες καταλληλης προελευσεως και επωνυμιας, οπως πιστευεται μερικα εκατομμυρια ετη μετα τον σχηματισμο της.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Μια απεικονιση του αστερα TW Hydrae, ηλικιας ήδη 10 εκατομμυριων ετων περιπου και σε αποσταση 176 ετων φωτος, με τον περιβαλλοντα Πρωτοδισκο που περιεχει στα ακρα του υδρατμους και παγους, προσηρτημενους σε παγωμενους κοκκους αστροσκονης. Οι κοκκοι αυτοι θα συναγελασθουν τελικως και θα σχηματισουν κομητες, ενω απο τον κυριως δισκο θα προκυψουν πλανητες και πλανητοειδεις. Η παρατηρηση εγινε απο το ευρωπαικο διαστημοπλοιο-παρατηρητηριο υπερυθρων και υποχιλιοστομετρικης κλιμακας ακτινων Herschel, και ειναι η πρωτη φορα που διαπιστωνεται η παρουσια τεραστιων ποσοτητων υδρατμων στα ορια του Πρωτοδισκου ενος αναδυομενου πλανητικου συστηματος. Εγινε χρηση του οργανου μετρησεων υπερυθρων HIFI για να ανιχνευθει η χημικη υπογραφη του υδατος. Ορθο- ειναι το μοριο υδατος οπου οι πυρηνες και των δυο ατομων υδρογονου εχουν παραλληλες στροφορμες, ενω Παρα- οταν εχουν αντιπαραλληλες. Ο λογος των δυο μορφων υποδεικνυει την θερμοκρασια οπου παρηχθη ο παγος. Στην παρουσα περιπτωση ειναι ελαφρως κατω των 100^ο Κ, η θερμοκρασια που επικρατει και στον Τιτανα. Ο καθηγητης Michiel Hogerheijde του Αστεροσκοπειου του Leiden διαπιστωνει οτι χιλιαδες γηινων ωκεανων θα εγεμιζαν με τις ποσοτητες παγου που ανιχνευθησαν. Οι κοκκοι αστροσκονης καλυπτονται απο παγο, ο οποιος υπο την επιδραση της υπεριωδους ακτινοβολιας του αστερα εξατμιζεται μερικως, οποταν και ανιχνευεται ο υδρατμος απο το οργανο HIFI. Η διαμετρος του Πρωτοδισκου ειναι 200-πλασια της αποστασεως Ηλιου-Γαιας. Καπως ετσι προεκυψε και το δικο μας ηλιακο συστημα. Τωρα το παρατηρουμε κατα την γενεση. Η Ιστορια εκτυλισσεται εμπρος μας, σε σκηνοθεσια ενος Πλανητικου Διανοητη. Εμελε να μας δοθει η ευκαιρια να εχουμε την απαντηση στο βασικο ερωτημα, 'ποθεν ηλθαμε?'. Ερωτημα που απησχολησε πολλους οικουμενικους διανοητες, εκ των οποιων ο πρωτος που κατεσκευασε την θεωρια του Πρωτοδισκου ηταν ο Αντρέι Κολμογκόροφ. Εχει προβλεφθει η αναπτυξη ερωτισμου και σεξ γήινου τυπου, οι ορμόνες βασοπρεσσίνη, οξυτοκίνη, ντοπαμίνη στο υπο εκκολαψη πλανητικο συστημα??? Ενας Πλανητικος Διανοητης θα μας εδινε την απαντηση, ο Νο. 73, οταν επιστρεψει δαφνοστεφής και τροπαιούχος απο τις Kαννες, τις Βρυξελλες ή οπου αλλου το πρωθυπουργικο αεροσκαφος τον μεταφερει, με εξοδα μας.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Το διαγραμμα ανω καταδεικνυει τις υδατινες διαδρομες στον Πρωτοδισκο ενος νεου, υπο εκκόλαψη, αστερα, στο νεφελωμα NGC 1333, το οποιο ειναι τμημα του γιγαντιαίου μοριακου νεφους του Περσέα, στον ομώνυμο αστερισμο, σε αποσταση 600 ετων φωτος. Το διαστημικο τηλεσκοπιο υπερυθρων Spitzer της NASA συνελαβε τον Πρωτοδισκο σε μια πολυ προσωπικη του στιγμη--- καθως πιδακες υδρατμων προσκρούουν σ' αυτον, προερχόμενοι απο τον σφαιρικο θολο, τον περιβάλλοντα τον ακομη ασχηματιστο αστερα. Παγοι που, οπως εξετεθη ανωτερω στην περιπτωση του αστερα TW Hydrae, εσχηματισθησαν στην εξωτερικη στοιβαδα του περιβάλλοντος θολου του αστερα επανω σε κοκκους αστροσκονης, μεταβαλλονται σε υδρατμους υπο την επήρειαν της υπεριωδους ακτινοβολιας του, καθως πλησιαζουν στον Πρωτοδισκο. Υπαρχουν σημερα στον Πρωτοδισκο τοσοι υδρατμοι, που αρκουν να γεμισουν 5 φορες τους γήινους ωκεανούς.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
O έβδομος ουρανός σε λήψη υπερύθρων ακτινών, δηλαδή το αστροπαραγωγό νεφέλωμα γύρω απο τον αστέρα Ρώ των Οφιούχων
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Μια ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας το Atacama Large Array (ALMA), ραδιοτηλεσκόπιο υποχιλιστομετρικών μηκών κύματος, έχει εντοπίσει μόρια σακχάρου στο αέριο που περιβάλλει ένα νεαρό άστρο παρόμοιο με τον Ήλιο. Αυτή είναι η πρώτη φορά που έχουν ευρεθεί σάκχαρα στον διαστημικό χώρο γύρω από ένα τέτοιο άστρο, και η ανακάλυψη καταδεικνύει ότι τα δομικά στοιχεία της ζωής είναι στο σωστό μέρος, την σωστή στιγμή, ώστε να συμπεριληφθούν σε πλανήτες που σχηματίζονται ή θα σχηματισθούν γύρω από τον αστέρα.

Οι αστρονόμοι ανεκάλυψαν μόρια γλυκολαλδεΰδης C₂H₄O₂ (CH₂OHCHO) στο αέριο που περιβάλλει ένα νεαρό ζεύγος διδύμων αστέρων, με μάζα παρόμοια του Ηλίου, που ονομάζεται IRAS 16293-2422, σε αστροπαραγωγό νεφέλωμα πλησίον του αστέρα Ρώ των Οφιούχων, όπου πριν είχε ανιχνευθεί υπεροξείδιο του υδρογόνου. Γλυκολαλδεΰδη έχει παρατηρηθεί στο διαστρικό διάστημα και προηγουμένως, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που έχει ευρεθεί τόσο κοντά σε ένα άστρο σαν τον Ήλιο, σε αποστάσεις συγκρίσιμες με την απόσταση του Ουρανού από τον Ήλιο στο ηλιακό μας σύστημα. Αυτή η ανακάλυψη αποδεικνύει ότι ωρισμένες από τις χημικές ενώσεις που απαιτούνται για την ζωή υπήρξαν σε αυτό το πλανητικό σύστημα κατά την στιγμή του σχηματισμού των πλανητών. Στο σύστημα ανιχνεύθησαν επίσης αιθυλενογλυκόλη, μυρμηκικό μεθύλιο και αιθανόλη.

"Στον δίσκο αερίων και αστρο-σκόνης γύρω από αυτό το νεοσύστατο ζεύγος αστέρων, ανιχνεύσαμε γλυκολαλδεΰδη, η οποία είναι μια απλή μορφή ζάχαρης, όχι πολύ διαφορετική από την ζάχαρη που βάζουμε στον κ α φ φ έ", εξηγεί ο Jes Jørgensen (του Niels Bohr Institute, Δανία), ο επικεφαλής συγγραφέας της συνεργασίας. "Αυτό το μόριο είναι ένα από τα συστατικά στον σχηματισμό του RNA, το οποίο - όπως και το DNA, με το οποίο είναι συναφή - αποτελεί ένα από τα δομικά στοιχεία της ζωής".

Η υψηλή ευαισθησία του ALMA - ακόμη και στο τεχνικώς δύσκολο εύρος μικρότερων μηκών κύματος στα οποία λειτουργεί - ήταν ζωτικής σημασίας για αυτές τις παρατηρήσεις, που έγιναν με χρήση μέρους μόνον του συνόλου των 64 κεραιών που το συναπαρτίζουν, κατά την φάση προκαταρκτικής επαληθεύσεως των επιστημονικών αρχών λειτουργίας του παρατηρητηρίου.

"Αυτό που είναι πραγματικά συναρπαστικό στα ευρήματά μας είναι ότι οι παρατηρήσεις του ALMA αποκαλύπτουν ότι τα μόρια του σακχάρου προσπίπτουν προς το ένα από τα αστέρια του συστήματος", λέγει το μέλος της ομάδας Cécile Favre (του Πανεπιστημίου Aarhus της Δανίας). "Τα μόρια σακχάρου δεν είναι μόνον στο σωστό μέρος στον δρόμο τους προς έναν πλανήτη, αλλά κινούνται, επίσης, προς την σωστή κατεύθυνση."

Τα νέφη αερίου και σκόνης που καταρρέουν συρρικνούμενα για να σχηματίσουν νέα άστρα είναι πολύ κρύα, και πολλά αέρια στερεοποιούνται ως μόρια πάγου στην επιφάνεια των σωματιδίων της σκόνης, όπου τότε αναπύσσονται δεσμοί μεταξύ τους και σχηματίζουν πιο σύνθετα μόρια. Αλλά μόλις ένας αστέρας έχει σχηματισθεί στην μέση ενός περιστρεφομένου νέφους αερίου και σκόνης, θερμαίνει με την ακτινοβολία του τα εσωτερικά μέρη του νέφους σε περίπου θερμοκρασία δωματίου, με συνέπεια την εξάτμιση των χημικώς πολύπλοκων μορίων, και τα σχηματιζόμενα αέρια εκπέμπουν την χαρακτηριστική ακτινοβολία τους ως ραδιοκύματα, που μπορούν να αντιστοιχισθούν με την χρήση ισχυρών ραδιοτηλεσκοπίων, όπως το ALMA.

Το ζεύγος IRAS 16293-2422 ευρίσκεται περίπου 400 έτη φωτός μακριά, συγκριτικώς κοντά στην Γη, το οποίο το καθιστά έναν εξαιρετικό στόχο για τους αστρονόμους που μελετούν την σύσταση των μορίων και την αστροχημεία γύρω από νεαρά αστέρια. Με την εκμετάλλευση της δυνάμεως των νέας γενεάς τηλεσκοπίων όπως το ALMA, οι αστρονόμοι έχουν τώρα την ευκαιρία να μελετήσουν μικρές λεπτομέρειες στα σύννεφα αερίων και αστροσκόνης που σχηματίζουν πλανητικά συστήματα.

"Ένα μεγάλο ερώτημα είναι: πόσο περίπλοκα μπορεί να γίνουν αυτά τα μόρια πριν ενσωματωθούν σε νέους πλανήτες ;;; Οι νέες παρατηρήσεις θα μπορούσαν να μας 'πούν κάτι νέο σχετικά με το πώς η ζωή θα μπορούσε να προκύψει αλλού, και οι παρατηρήσεις του ALMA πρόκειται να είναι ζωτικής σημασίας για να διαλευκάνουν το μυστήριο", καταλήγει ο Jes Jørgensen.

Το έργο περιγράφεται σε μια συνεργασία που εμφανίζεται στο περιοδικό Astrophysical Journal Letters.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

ΕΝΑΣ ΕΛΑΦΡΥΣ ΠΡΟΪΔΕΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Αναπαράσταση της διαφαινομένης δομής του θνήσκοντος αστέρα Ρώ του Γλύπτου

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Aστρονόμοι χρησιμοποιώντας την ALMA, συστοιχία κεραιών χιλιοστομετρικών - υποχιλιοστομετρικών μηκών κύματος του ESO στο υψίπεδο Atacama της Χιλής, έχουν ανακαλύψει την εντελώς απροσδόκητη σπειροειδή δομή του υλικού γύρω από τον υπέργηρο αστέρα R Sculptoris. Αυτή είναι η πρώτη φορά που μια τέτοια δομή, μαζί με ένα εξωτερικό σφαιρικό κέλυφος, έχει διαπιστωθεί γύρω από έναν ερυθρό γίγαντα. Είναι επίσης η πρώτη φορά που οι αστρονόμοι επέτυχαν την πλήρως τρισδιάστατη αποτύπωση της ύλης μιας τέτοιας σπειροειδούς δομής. Το περίεργο σχήμα πιθανότατα οφείλεται σε έναν αόρατο αστέρα - σύντροφο, σε τροχιά γύρω από τον ερυθρό γίγαντα. Η συνεργασία αυτή εμφανίζεται στο περιοδικό Nature αυτήν την εβδομάδα. Οι αστρονόμοι ήταν επίσης έκπληκτοι όταν διεπίστωσαν ότι, πολύ περισσότερο υλικό από ό,τι ανεμένετο εκτινάσσεται από τον ερυθρό γίγαντα. Ο Ρώ του Γλύπτου είναι ένα παράδειγμα των αστέρων πού ανήκουν στόν ασυμπτωτικό κλάδο των γιγάντων (AGB) στο διάγραμμα Hertzsprung-Russell. Αυτοί είναι αστέρες με αρχικές μάζες μεταξύ 0,8 και 8 ηλιακών μαζών, στα τελευταία στάδια της ζωής τους. Είναι χαμηλής θερμοκρασίας, ερυθροί γίγαντες με μεγάλη απώλεια μάζας υπό την μορφή ισχυρών αστρικών ανέμων, και είναι συνήθως μεταβαλλομένης λαμπρότητας μακράς περιόδου. Η δομή τους αποτελείται από ένα μικροσκοπικό κεντρικό πυρήνα άνθρακα και οξυγόνου, που περιβάλλεται από ένα κέλυφος ηλίου και υδρογόνου που υφίστανται πυρηνική σύντηξη, και πέραν αυτού ένα τεράστιο περίβλημα μεταγωγής - απαγωγής θερμότητας. Ο Ήλιος μας τελικώς θα εξελιχθεί σε αστέρα του τύπου AGB.

"Έχουμε 'δει κελύφη γύρω από αστέρες αυτού του είδους πρίν, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε μια σπείρα υλικού να εκτινάσσεται από έναν αστέρα, μαζί με το περιβάλλον κέλυφος", λέγει ο επικεφαλής της συνεργασίας Matthias Maercker (ESO και Ινστιτούτο Αστρονομίας Argelander του Πανεπιστημίου της Βόννης, Γερμανία).

Καθώς εκσφενδονίζουν μεγάλες ποσότητες ύλης, οι ερυθροί γίγαντες, όπως ο Ρω του Γλύπτου, είναι σημαντικοί συνεισφορείς αστροσκόνης και αερίων, που παρέχουν το μεγαλύτερο μέρος των πρώτων υλών για την διαμόρφωση των μελλοντικών γενεών των άστρων, γιά τα πλανητικά συστήματα και στην συνέχεια για την ζωή.

Ακόμη και στην προκαταρκτική φάση της επαληθεύσεως των επιστημονικών αρχών λειτουργίας της, όταν οι νέες παρατηρήσεις έγιναν, η ALMA υπερέβη σε μεγάλο βαθμό τις επιδόσεις όλων των υπολοίπων υποχιλιοστομετρικών παρατηρητηρίων. Προγενέστερες παρατηρήσεις είχαν δείξει σαφώς ένα σφαιρικό κέλυφος γύρω απο τον R Sculptoris, αλλά ούτε η σπειροειδής δομή ούτε ένας συνοδός αστέρας διεπιστώθησαν.

"Όταν εμείς παρατήρησαμε τον αστέρα με την ALMA, ούτε καν το ήμισυ των 66 κεραιών που την συναπαρτίζουν δεν ήταν εγκατεστημένες. Είναι πραγματικά συναρπαστικό να φαντασθεί κανείς τι θα είναι σε θέση να επιτύχει η πλήρης συστοιχία ALMA την στιγμή που θα ολοκληρωθεί το 2013", προσθέτει ο Wouter Vlemmings (Διαστημικό Αστεροσκοπείο της Όνσαλα & Chalmers Univ. of Technology, Göteborg, Σουηδία ), συν-συγγραφέας της μελέτης.
Προς το τέλος της ζωής τους, οι αστέρες με μάζες μέχρι και οκτώ φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Ηλίου γίνονται ερυθροί γίγαντες και χάνουν μεγάλο μέρος της μάζας τους μέσω ενος πυκνού αστρικού ανέμου. Κατά την διάρκεια του σταδίου αυτού οι αστέρες - γίγαντες υποβάλλονται επίσης σε θερμικούς περιοδικούς παλμούς. Αυτοί είναι βραχύβιες φάσεις όπου συμβαίνει πυρηνική σύντηξη ηλίου με εκρηκτικό τρόπο σε ένα κέλυφος γύρω από τον αστρικό πυρήνα. Ένας θερμικός παλμός οδηγεί σε εκσφενδονισμό υλικού από την επιφάνεια του αστέρα με πολύ υψηλότερο ρυθμό, με αποτέλεσμα τον σχηματισμό ενός μεγάλου κελύφους αστροσκόνης και αερίων γύρω από τον αστέρα. Μετά τον παλμό ο ρυθμός με τον οποίο το αστέρι χάνει μάζα μειούται και πάλι στην κανονική τιμή του.

Θερμικοί παλμοί συμβαίνουν περίπου κάθε 10.000 έως 50.000 έτη, και διαρκούν μόνο μερικές εκατοντάδες χρόνια. Οι νέες παρατηρήσεις του αστέρα Ρώ στον Γλύπτη καταδεικνύουν ότι υπέστη εκδήλωση θερμικού παλμού περίπου 1.800 έτη πριν, που διήρκεσε περίπου 200 έτη. Ο συνοδός αστέρας διεμόρφωσε τον άνεμο του R Sculptoris σε μια ροή σπειροειδούς δομής.

"Αξιοποιώντας την ικανότητα της ALMA να βλέπει και τις ελάχιστες λεπτομέρειες, μπορούμε να καταλάβουμε πολύ καλλίτερα τι συμβαίνει στον αστέρα πριν, κατά την διάρκεια και μετά τον θερμικό παλμό, μελετώντας τον τρόπο με τον οποίο το κέλυφος και η σπειροειδής δομή διαμορφώνονται", λέγει ο Maercker. "Εμείς πάντα ανεμέναμε οτι η ALMA θα μας δώσει μια νέα άποψη του Σύμπαντος, αλλά η απροσδόκητη ανακάλυψη νέων γεγονότων, ήδη σε μία από τις πρώτες σειρές των παρατηρήσεων, είναι πράγματι συναρπαστική."

Για να ερμηνεύσει την παρατηρούμενη δομή γύρω απο τον R Sculptoris, η ομάδα των αστρονόμων έχει πραγματοποιήσει επίσης προσομοιώσεις σε υπολογιστές για να παρακολουθήσει την εξέλιξη ενός ζεύγους αλληλοπεριφερομένων διδύμων αστέρων. Τα αποτελέσματα αυτά προσομοιάζουν με τις νέες παρατηρήσεις της ALMA πολύ πιστά.
«Είναι μια πραγματική πρόκληση η θεωρητική περιγραφή όλων των παρατηρουμένων λεπτομερειών που κατεγράφησαν από την ALMA, αλλά τα υπολογιστικά μοντέλα των προσομοιώσεων καταδεικνύουν ότι πράγματι ακολουθούμε τον σωστό δρόμο. Η ALMA μας δίνει νέα διορατικότητα για αυτά που συμβαίνουν σε παρόμοιους αστέρες και τι θα μπορούσε να συμβεί στον Ήλιο σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα», λέγει η Shazrene Mohamed (Ινστιτούτο Αστρονομίας Argelander, Βόννη, Γερμανία και Νότιο - Aφρικανικό Αστρονομικό Παρατηρητήριο), συν-συγγραφέας της μελέτης.

"Στο εγγύς μέλλον, οι παρατηρήσεις μας αστέρων σαν τον R Sculptoris με την ALMA θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε πώς τα χημικά στοιχεία, από τα οποία όλοι μας συναποτελούμεθα, έφθασαν στην Γαία μας. Μπορούν, επίσης, να μας δώσουν μια ιδέα για το τι επιφυλάσσει το μακρινό μέλλον στο δικό μας αστέρι", καταλήγει ο Matthias Maercker.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

» Ζωή στο διάστημα;
» Αφιερωμένο σε ολες τίς μητέρες τού κόσμου!!
» ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ : Προς αποχωρηση ο στρατηγος Μακρυσταλλ