Η Βασιλική τρυπάνιζε με την γκρίνια της το αυτί μου ενώ οι πρώτες δαχτυλιές του ιερού καπνού από το πούρο μου στεφάνωνε με την ικανοποίηση μου.
Μηρύκαζε τις κοινοτοπίες περί βρωμερής μυρωδιάς όταν την έκανα να σωπάσει για την υπόλοιπη διαδρομή.
"Αν της γυναίκας σου δεν αρέσει η μυρωδιά του πούρου σου, τότε άλλαξε την γυναίκα σου". Ένα λεκτικό δάνειο από τον Ζίνο Ντάβιντοφ που αποσβέστηκε αμέσως.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]Ο Μάρκος χασκογελούσε ενώ οδηγούσε σχεδόν υπνωτισμένα. "Καλό το πούρο ρε φίλε αλλά το τσιγάρο είναι άλλο πράγμα" είπε και μου θύμισε τους τύπους που προτιμούν το γιοματάρι του Μπάρμπα – Μήτσου στη γειτονιά τους από ένα «Chateau Lafitte» του 1787!
"Τα τσιγάρα είναι για την στιγμή, τα πούρα για την αιωνιότητα" του είπα υπερχρεώνοντας με λεκτικά στον Κουβανό νοβελίστα Γκιγιέρμο Καμπρέρα Ινφάντε!
Ορκισμένος aficionado των πούρων άρχισα με ρυθμό πολυβόλου να τους αναφέρω δεκάδες άχρηστα στοιχεία που φαινόταν ότι τα ξεχνούσαν αυτοστιγμεί.
Οι προκάτ κατηγορίες του αναδύθηκαν στην επιφάνεια για το πόσα βλαβερά αποδεικνύονται για την υγεία του καπνιστή και τότε κάπου ξεπρόβαλλε από ορμή μέσα μου ο Γουίνστον Τσόρτσιλ .
"Πίνω αρκετά. Κοιμάμαι ελάχιστα και καπνίζω το ένα πούρο μετά το άλλο. Αυτός είναι ο λόγος που βρίσκομαι σε φόρμα". Τα γέλια γέμισαν την ατμόσφαιρα στο κλειστοφοβικό μίνι και εγώ προσπάθησα να αποτελειώσω τα θύματα μου την ώρα της αποχαύνωσης τους.
"Αν μου δινόταν η επιλογή μεταξύ μιας γυναίκας και ενός πούρου, πάντοτε θα επέλεγα το πούρο" είπα και η Βασιλική γούρλωσε τα πράσινα αμυγδαλωτά μάτια της στο άκουσμα της φράσης του Γκράουτσο Μαρξ.
Ψέλλισε κάτι αλλά φτάναμε στο κλαμπ και έτσι η απέδρασα από την ηχητική καταιγίδα των παραπόνων της. Κάθισα λίγο μόνος μου να απολαύσω την τελευταία ρουφηξιά και η απόλαυση είχε κυριεύσει και το έσχατο αιμοσφαίριο μου.
"Αν δεν μπορώ να καπνίσω πούρα στον παράδεισο, τότε δεν θα πάω" σκέφτηκα την ρήση του Μαρκ Τουέιν και εισέβαλλα σε ένα από τα άντρα της αυθάδους απολαύσεως της Αθήνας.
Δεκάδες καλοζωισμένοι τύποι με αξεσουάρ πλαστικοποιημένης ομορφιάς ξανθές χάριζαν επιτηδευμένα χαμόγελα ενώ ρουφούσαν βιαστικά τα Cohiba τους.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]Νευρικοί εραστές του ιερού καπνού. Βγάζω τα ‘Romeo y Julieta Robustos Edicion Limitada’ και απολαμβάνω αργά.
Ποτέ μην καπνίζετε βιαστικά!
Ο Μάρκος ένας φανατικός καπνιστής θέλησε σε εκείνο το περιβάλλον να παίξει με τους όρους τους. Μου ζήτησε αυταρχικά να του ενεχυριάσω ένα από τα άγια δημιουργήματα και το τοποθέτησε στο στόμα του με στυλ.
Άρχισε να ρουφά συνεχώς ενώ τα πνευμόνια του πάλλονταν από ευχαρίστηση από το συνεχές κατέβασμα του καπνού. Αίφνης ένας σαρκαστικό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου.
Δεν κατεβάζουμε παρά μία στις τρεις ρουφηξιές
Προσπάθησα να τον οδηγήσω στο λευκό μονοπάτι της θείας επιφοίτησης των πούρων αλλά η υπερηφάνεια του δεν τον άφηνε.
Κατέστρεφε αυθαδέστατα, μπροστά στα μάτια μου, ένα από τα καλύτερα πούρα όταν δεν άντεξα άλλο και τον πήρα στην τουαλέτα.
Εκεί θα μπορούσα να του δείξω, μακριά από τα αδιάκριτα μάτια τι να κάνει όταν έχει ένα πούρο στο… στόμα του!
Δεν οδηγούμε τον καπνό στα πνευμόνια παρά τον αφήνουμε να γεμίσει τη στοματική κοιλότητα ώστε να μπορέσουμε να τον γευτούμε.
Σαν πληγωμένο κουτάβι με κοίταξε με ένα βλέμμα λες και ήμουν ο σωτήρας του. "Δεν ένιωθα τίποτα ρε φίλε. Αηδία ήταν, άσε που έχει μια πικρή γεύση στην άκρη του" μου είπε και κατάλαβα ότι είχε διαπράξει ακόμη ένα ‘θανάσιμο αμάρτημα’.
Δεν σαλιώνουμε, ούτε δαγκώνουμε το πούρο στην αρχή του για να μην πικρίσει πριν από την ώρα του
Πρέπει να πέρασε ένα δεκάλεπτο όταν ξαναβγήκαμε έξω. Οι γελαστές φάτσες παρέμεναν εκεί σαν να μην είχε περάσει δευτερόλεπτο. Κράδαιναν πούρα σαν σημαίες της εξέγερσης τους από τον μικροαστισμό τους.
Τα κρατούσαν με τέτοια λύσσα λες και επρόκειτο κάποιος μυστηριώδης κλέφτης να εισβάλει στο club και να τους τα κλέψει, ενώ τίναζαν τη στάχτη στο δάπεδο, όσο συχνά το έκαναν και με το τσιγάρο. Ο μιμητισμός είχε καταλάβει τον Μάρκο που φερόταν σαν παπαγάλος…
Δεν κρατάμε ένα πούρο συνεχώς στα χέρια, παρά το αφήνουμε συχνά στο τασάκι και δεν τινάζουμε συνεχώς το πουρό μιας και η στάχτη στην άκρη του το κάνει να τραβάει ευκολότερα.
Η ώρα περνούσε το αλκοόλ λείανε τις αιχμηρές παρυφές μου, τα νεύρα ξεθύμαιναν σαν την κόκα κόλα της Βασιλικής δίπλα μου και είχα σκοπίμως αποσύρει το βλέμμα μου από τον Μάρκο για να διατηρήσω την μίνιμουμ ψυχική μου ηρεμία.
Ενώ προσπαθούσα να φτάσω το ποτήρι με το σπάνιο απόσταγμα του «Armagnac Château de Laubade» αντίκρισα με την άκρη του ματιού μου τον Μάρκο να παίζει περιπαικτικά με το δαχτυλίδι του πούρου.
Η κραυγή μου έσκισε στα δύο το «Histoire d’ un amour» της Δαλιδά που μέλωνε την ατμόσφαιρα.
Δεν βγάζουμε το δαχτυλίδι παρά μόνο αφού το έχουμε καπνίσει σχεδόν ως τη μέση, γιατί αν προσπαθήσουμε να σκίσουμε ή να ξεκολλήσουμε τη χάρτινη ετικέτα όσο το πούρο είναι ακόμη σκληρό και κρύο το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να σκίσουμε το wrapper του πούρου, καταστρέφοντάς το.
Με εξορισμένη την γαλήνη μου σε κάποια γκουλάγκ της Σιβηρίας προσπαθούσα να επιβιώσω από την οδύσσεια των σοκ που μου πρόσφερε αφειδώς ο αγαπητός Μάρκος.
Φροντίζοντας τον τόση ώρα είχα ξεχάσει να εισπνεύσω τον ιερό μου καπνό. Ήταν η μόνη διαφυγή από την πεζή πραγματικότητα που εκείνη την ώρα με συνέθλιβε σαν πρέσα.
Quelle catastrophe σκέφτηκα ενώ είδα το πούρο μου να έχει σβήσει. Το μνησίκακο χαμόγελο του Μάρκου ήταν το πρελούδιο της ολομέτωπης επίθεσης. "Και μας το παίζεις ειδικός ρε συ; Άσε μας με τις παρατηρήσεις σου" είπε φωναχτά ο αγνώμων μαθητής. "Μα αυτό συνέβαινε ακόμη και στον Τσόρτσιλ" του αντιγύρισα χωρίς να συγκινηθεί.
Μην καταληφθείτε από πανικό αν το πούρο σβήσει στη διαδικασία του καπνίσματος. Ανάψτε το χωρίς αναστολή, αφού πρώτα αφαιρέσετε όλη τη στάχτη.
Η ημέρα ήταν έτοιμη να ξυπνήσει όταν σταματούσε η μουσική. Σήμαινε υποχώρηση ενώ οι καλοζωισμένοι τύποι έσβηναν τα πούρα τους πιέζοντας άτσαλα τις γόπες στο τασάκι. Άφηνα το πούρο μου να καίει ενώ ο Μάρκος με κοιτούσε με περιέργεια. "Καλά ρε δεν θα το σβήσεις; Έτσι θα το αφήσεις; Μας λες ότι έχεις και τρόπους μετά" μου είπε. "Ποτέ φίλε δεν το σβήνουμε το πούρο. Το αφήνουμε να σβήσει μόνο του με όση μεγαλοπρέπεια του έχει απομείνει" του είπα και βγήκαμε έξω για να εισπνεύσουμε τον μαύρο καπνό από τα πρώτα λεωφορεία της γραμμής…
πηγή :
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]
Κυρ 14 Απρ - 3:26 από 
